Zaloguj się | Zarejestruj się
 

Galeria: GołuchówWłącz pokaz slajdów

Gołuchów - szczątki drzewa w parkowym rezerwacie
Gołuchów - Muzeum Leśnictwa mieszczące się w budynkach  folwarku z zabudowaniami z lat 1849 - 53
Gołuchów - próg wodny w okolicy żeremia bobrów na parkowej rzece
Gołuchów - mała, przelewowa tama łącząca stawy z rzeczką
Gołuchów - przepełniona wodą parkowa rzeczka
Gołuchów - podtopione roztopami nizinne rejonu parku
Gołuchów - częściowo skute lodem stawy parkowe
Gołuchów - częściowo skute lodem stawy parkowe
Gołuchów - częściowo skute lodem stawy parkowe
Gołuchów - częściowo skute lodem stawy parkowe
Gołuchów - parkowa atrakcja, pomnik przyrody
Gołuchów - parkowe alejki
Gołuchów - park z widocznym w oddali budynkiem wzniesionym w latach 1884 - 87
Gołuchów - park, wije się rzeczka
Gołuchów - park, wije się rzeczka, a na brzegu koczują kaczuchy
Gołuchów - park, drzewa porośnięte bluszczem
Gołuchów -park, jeden z wielu malowniczo położonych mostków
Gołuchów - potęga zamkowych murów
Gołuchów - oficyna na zimowo od strony rzeczki
Gołuchów - oficyna w zimowej aurze
Gołuchów

Gołuchów

miejscowość

Gmina Gołuchów leży w województwie wielkopolskim, drugim co do powierzchni i trzecim co do liczby ludności regionie w kraju. Wchodzi w skład powiatu pleszewskiego. Od południa graniczy z Kaliszem, a od północy z Pleszewem. Wschodnią granicę stanowi rzeka Prosna, a zachodnią gminy Nowe Skalmierzyce i Ostrów Wlkp.

Gołuchów leży w "podwójnym trójkącie" miejscowości mających najważniejszy wpływ na jego rozwój. Mały Trójkąt wyznaczają pobliskie miasta powiatowe: Kalisz, Ostrów Wielkopolski i Pleszew. Natomiast Duży Trójkąt wyznaczają stolice regionów: Poznań, Wrocław i Łódź.

Najcenniejszym zabytkiem Gołuchowa jest zamek. Wzniósł go ok. 1560 r. starosta radziejowski Rafał Leszczyński w formie dwupiętrowej renesansowej budowli obronnej, z 4 ośmiobocznymi basztami narożnymi. Jego zarys jest widoczny między 3 basztami trójkondygnacyjnymi i czwartą, zachowaną do wysokości parteru.

Na początku XVII w. wojewoda kaliski Wacław Leszczyński rozbudował zamek, dodając od południa 3 skrzydła z wewnętrznym dziedzińcem krużgankowym i piątą basztę w narożu południowo-zachodnim.

Po zniszczeniach zamek został odbudowany w latach 1872-85 z inicjatywy Izabeli z Czartoryskich Działyńskiej (1830-99, córki księcia Adama Czartoryskiego). Ujednolicono wtedy elewacje w stylu zamków francuskich nad Loarą, dobudowano wieżę od strony zachodniej, oraz wkomponowano autentyczne detale architektoniczne i dekoracyjne, sprowadzone z Francji i Włoch - antyczne i z XVI wieku.

Wewnątrz urządzono muzeum (otwarte w 1895 r.) z cennymi zbiorami pochodzącymi z paryskiej siedziby Czartoryskich. Najcenniejszy był zbiór waz greckich, zgromadzony przez Jana Działyńskiego z wykopalisk w Noli, Capui i Neapolu. Izabela Czartoryska zbierała także pamiątki po dawnych właścicielach - Leszczyńskich.