» Na drogach Wetliny
Galeria: Wetlina Włącz pokaz slajdów
|
Opis: Bieszczady to przestrzeń i poczucie wolności.Dzika przyroda jest tuż obok nas.Wolny żubr pasie się pod lasem.Łania z młodym przychodzi na łąkę przed domem.Jest bardzo czujna i lekki szmer już ją płoszy.
Na drogach trzeba uważać na jelenie.Jeden miał zamiar przeskoczyć jezdnię przed naszym samochodem.Na szczęście dla nas i dla niego zrezygnował,ale przez kilka sekund był bardzo blisko.Wydawał mi się olbrzymi.
Bieszczady to magiczne miejsce,gdzie na łące słychać głos derkacza,a wieczorem latają świecące robaczki świętojańskie i prawie wplątują się we włosy.
Wetlina
Wetlina jest, jak na Bieszczady, dosyć gwarną miejscowością i ośrodkiem ruchu turystycznego. Leży u podnóża Połoniny Wetlińskiej przy granicy z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym. Można z niej wyruszyć na niejedną pieszą wycieczkę, dlatego też jest chętnie odwiedzana przez turystów. Przez Wetlinę przebiega szlak z Roztok Górnych na Wielką Rawkę i dalej do Ustrzyk Górnych, w Starym Siole rozpoczynają się zaś szlaki na Rabią Skałę (w paśmie granicznym) oraz Przełęcz Orłowicza (w paśmie Połoniny Wetlińskiej).
Niegdyś Wetlina rozciągała się na przestrzeni 6,5 km i dzieliła na trzy części będące odzwierciedleniem kolejnych etapów jej zasiedlania. Najstarszą partią było Stare Sioło, gdzie znajdował się dwór i młyn, później powstało Zabrodzie (część środkowa) – tu stała cerkiew, a na końcu Osada.
Niestety podczas wojennej zawieruchy Wetlina została całkowicie zniszczona. Miało to miejsce w 1945 r., kiedy to wojska polskie odbijały ją z rąk UPA. Pozostała jedynie cerkiew, którą i tak pięć lat później wysadzili żołnierze WOP. Na jej miejscu postawiono dom zakonny bernardynów.
Niegdyś Wetlina rozciągała się na przestrzeni 6,5 km i dzieliła na trzy części będące odzwierciedleniem kolejnych etapów jej zasiedlania. Najstarszą partią było Stare Sioło, gdzie znajdował się dwór i młyn, później powstało Zabrodzie (część środkowa) – tu stała cerkiew, a na końcu Osada.
Niestety podczas wojennej zawieruchy Wetlina została całkowicie zniszczona. Miało to miejsce w 1945 r., kiedy to wojska polskie odbijały ją z rąk UPA. Pozostała jedynie cerkiew, którą i tak pięć lat później wysadzili żołnierze WOP. Na jej miejscu postawiono dom zakonny bernardynów.
 | bardzo lubię takie światło, piękne zdjęcie... Autor: Joanna Mamczur (Obiektyw subiektywny) Dodano: 2011-09-03 14:38:31 |
Autor: Marcin Napierała Dodano: 2011-09-03 15:42:07