Zaloguj się | Zarejestruj się
 

Galeria: przyroda - Joanna Mamczur (Obiektyw subiektywny) [profil]Włącz pokaz slajdów

 
oto kładę łuk mój na obłoku...
świt promienisty, jasność porankowa
na chmur ciemnych spiętrzone lasy  pnie się śniegu szumiąca wełna
gorzko pachną samotną jesienią te wieczory bez ciebie rozdarte
śnieg tak futrem ciszy osłupienie okrył, aż zagasił ślady naprzód i wstecz
niedługo na widnokrąg świt różowy wpełznie wolno, mgły rozwieją się jak przędza
mgła śpi w dolinie
światło przenika do ziemi, a ziemia blask przygarnia
w chmur utopiona morze...
Jej Wysokość Jesień
w zaczarowanym lesie
z drobnych nitek srebrną wstęgę przędzie i przez granitów przewiesza krawędzie
łagodne złoto zmierzchu
kiedy noc się w powietrzu zaczyna
w świtu złotej mgle
delikatne światło, które błądzi i znika i powraca
z dolin zielonym porankiem wieje
leżymy na dnie błękitnym od ciszy
brzegi tajemne świat smutku otwierają i radości świat
gdy jest bardzo smutno, to kocha się zachody słońca...