» Baranów - kościół parafialny
Galeria: Lubelszczyzna Włącz pokaz slajdów
|
Opis: Baranowem habdlowano w XIX wieku niczymn dzisiaj użyanymi samochodami w komisach ! Właściciele zubożźałego miasta zmieniali się niczym pory roku i mieszkańcy osady - tak na dobrą sprawę - nie wiedzieli dokładnie czyimi są poddanymi. Kładli się pac ajo luzie Tarnowskich, budzili jako włościanie zupełnie innego pana. W 1870 roku Baranów należał do Zofii z hr. Zamoyskich hr. Tarnowskiej, kolejnymi właścielami byłi: przez dwa lata Władysław Grosse,przez sześc lat bracia Zusman i Abraham Iwitzowie, od 1883 Iwan Kanty Piotrowski. Ten ostatni właściciel, widząc, że z miasta za wiele grosza nie wyciśnie podzielił osadę na parcele, a te odsprzedał tym, którzy ieli akurat pieniądze. Iwan Kanty Piotrowski zapisał się jako panisko handlujące z powodzeniem z Izraelitami, którzy nagle stali się całkiem zasobnymi ( przynajmniej terytorialnie) posesjonatami. Baranów został ostatecznuie rozpalcelowany - co jest w skali Polski swoistym ewenementem - wśród szesnastu właścicieli, nazwijmy ich umownie - działkowcami.
Lubelszczyzna
Lubelszczyzna to ogromna i urozmaicona kraina położona na prawym brzegu Wisły. Jej krajobraz tworzy, przede wszystkim, Wyżyna Lubelska, która zajmuje jej środkową część. Lubelszczyzna obejmuje także część Kotliny Sandomierskiej oraz skrawek Roztocza.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
Swoją nazwę zawdzięcza głównemu miastu regionu, którym jest Lublin. Większość terenów Lubelszczyzny to użytki rolnicze. Długie, obłe pagóry pokryte szachownicą pól to charakterystyczny i malowniczy obrazek tej krainy. Na tym tle wyróżniają się okolice Wąwolnicy i Kazimierza Dolnego, gdzie występuje największe nagromadzenie wąwozów lessowych w Europie (11 km na 1 km kwadratowy). Najbardziej wartościowym przyrodniczo obszarem Lubelszczyzny są, bez wątpienia, Lasy Janowskie, w których znajdują się duże obszary stawów hodowlanych (zwłaszcza w pobliżu Malińca).
Do najciekawszych miejscowości należy zaliczyć sam Lublin, Kazimierz Dolny, Janowiec, uzdrowisko Nałęczów, Kozłówkę oraz Puławy.
